Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Και τώρα τι ψηφίζουμε;


   Πρόσφατα δημοσιεύματα δείχνουν ότι υπάρχει σχέδιο της κυβέρνησης για αλλαγή στον τρόπο εκλογής των Δημάρχων και των Δημοτικών Συμβούλων πιθανών από τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Βέβαια ακόμα είμαστε στο «γράψε-σβήσε» αλλά φαίνεται πως ο κύβος ερρίφθη. Αφήνουμε λίγο χρόνο για αντιδράσεις και μετά ανακοινώνουμε τις αποφάσεις. Όχι, δεν χρειάζεται διαβούλευση. Στη σημερινή Ελλάδα των αλλαγών και των μικρομεταρρυθμίσεων ο αιφνιδιασμός είναι ο καλύτερος και ίσως και ο μοναδικός τρόπος πολιτικής. Και αν θέλουμε να καθησυχάσουμε τις αντιδράσεις συστήνουμε και μία επιτροπούλα με το συνδικαλιστικό όργανο την ΚΕΔΕ.
   Στην ουσία του θέματος θα ειπωθούν πολλά. Άλλοι θα κατηγορήσουν την κυβέρνηση για προσπάθεια αποδυνάμωσης και δυσλειτουργίας του έργου των Δημάρχων. Άλλοι θα θριαμβολογήσουν για την δυνατότητα ανάδειξης ανθρώπων που υποτίθεται ότι εκλέχθηκαν με μη κομματικά κριτήρια. Άλλοι θα πουν πως πραγματικός σκοπός είναι η ευκολότερη εκλογή Δημάρχων με χαμηλότερο ποσοστό το 42% και όχι το 50% που ισχύει ως σήμερα. Όπως και να έχει η αλήθεια βρίσκεται στο αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής που προσωπικά πιστεύω ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
  Ως αυτοδιοικητικός, δημότης και πολίτης αυτής της χώρας επιθυμώ την όσο πιο δημοκρατική διαδικασία εκλογής τοπικών αρχόντων. Πιστεύω ότι μετά το άτσαλο χωρίς προγραμματισμό αλλά αναγκαίο τουλάχιστον από οικονομικής άποψης εγχείρημα του Καλλικράτη, η ηγεμονία των Δημάρχων έγινε ακόμη πιο αισθητή. Ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις που το ανώτατο σώμα διαμόρφωσης αποφάσεων και πολιτικής, το Δημοτικό Συμβούλιο, παρέκκλινε από τις επιθυμίες και τις κατευθύνσεις των Δημάρχων ή στην καλύτερη των περιπτώσεων της Δημοτικής Αρχής. Ο εύκολος αντίλογος φυσικά σε αυτή την άποψη είναι η ρητορική ερώτηση του πως θα διοικηθεί και θα λειτουργήσει ένας Δήμος όπου ο Δήμαρχος δυσκολεύεται ή αδυνατεί να περάσει αυτά που θεωρεί καλά για τον τόπο του. Πως θα λειτουργήσει στην καθημερινότητα του ο Δήμος όταν δεν θα υπερψηφιστεί κάποιος κωδικός του προϋπολογισμού. Ακόμη πιο σοβαρή ακούγεται η ερώτηση: «Να μείνουν χωρίς πετρέλαιο τα οχήματα του Δήμου, ή ακόμα χειρότερα τα σχολεία;»
   Πολύ σωστά. Έτσι είναι. Οι αιρετοί δεν έχουμε ακόμη την ωριμότητα και ίσως και τη βούληση να αντιληφθούμε ότι  προέχει η λειτουργία του Δήμου αντί της προσωπικής ή παραταξιακής μικροπολιτικής. Πολύ χειρότερα δε αν την παράταξη την έχει στηρίξει κάποιο κόμμα ή αν η δημοτική αρχή στην πλειοψηφία της είναι ένα κομματικό «γιαλαντζί» με ανεξάρτητο σικέ Δήμαρχο.
    Είναι αναγκαίο και πιστεύω πως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τρόπο διοίκησης. Οι ταμπέλες πρέπει να πέσουν και υπεύθυνοι συνετοί και τίμιοι άνθρωποι πρέπει να διοικήσουν αυτόν τον τόπο. Οι επικείμενες αλλαγές θα δώσουν τη δυνατότητα στην κοινωνία να εκφραστεί καλύτερα. Είναι σημαντικό να μπορείς να διαλέξεις τους εκπροσώπους σου χωρίς να πρέπει να έχει δίπλα και την παραταξιακή τους ταυτότητα. Είναι σημαντικό ο υποψήφιος Δήμαρχος να κρίνεται για την πολιτική που αυτός υπόσχεται και για την προσωπικότητα του παρά για την ικανότητα του να μαζεύει ένα μικρό «στρατό» μικροπολιτικών που σκοπό έχουν να του φέρουν τα απαραίτητα «ψηφουλάκια» και όχι να μπορούν να εκτελέσουν σωστά και αποτελεσματικά το μελλοντικό δημοτικό έργο. Είναι αναγκαίο να κρίνονται οι δημοτικοί σύμβουλοι περισσότερο για αυτό που πρεσβεύουν ως μέλη της κοινωνίας και ως προς τις ικανότητες τους να διαμορφώσουν ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο τους.
  Ο Δήμαρχος είναι η εικόνα της κοινωνίας που αντιπροσωπεύει. Οι αρμοδιότητες που αναλαμβάνει καθώς και οι υποχρεώσεις για υγιή οικονομική διαχείριση είναι παραπάνω από τις δυνάμεις ενός μόνο προσώπου. Όσο πιο ικανή ομάδα έχει τόσο αποτελεσματικότερη γίνεται η λειτουργία του Δήμου. Το αποτέλεσμα δεν βασίζεται στην παρουσία του σε χορούς και πανηγύρια αλλά στην ικανότητα του να συνθέτει πολιτικές και ομάδες που οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο. Ιδιαίτερα σήμερα που το αυτοδιοίκητο βάλλεται από Τροϊκανές επιτροπές ελέγχων και από κοινές υπουργικές αποφάσεις που έρχονται χωρίς διαβούλευση με τους καθόλα αρμόδιους, ο Δήμαρχος πρέπει να έχει τη δυνατότητα να βλέπει πιο μακριά. Ο αυτόματος πιλότος ώστε να προβάλλεται η προσωπική εικόνα του που θα κερδίζει τις επόμενες εκλογές έχει πλέον χαλάσει. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να έχει διασφαλίσει μια εύρυθμη λειτουργία της καθημερινότητας και των αναγκών του Δήμου που έρχεται μέσα από τη συνεργασία με ανθρώπους ικανούς να αντιληφθούν τις σημερινές προκλήσεις.
  Και εδώ είναι που έρχεται ο σημαντικότατος  ρόλος των δημοτικών και τοπικών συμβούλων. Είναι αυτονόητο ότι ένας Δήμαρχος σήμερα χρειάζεται μια λειτουργική ομάδα που τουλάχιστον ως προς την πλειοψηφία της πρέπει να αποτελείτε από πρόσωπα που να εμπιστεύεται. Αν όμως η ομάδα αυτή δεν προκύψει τουλάχιστον στο σύνολο της από το αποτέλεσμα των εκλογών, τότε επιβάλλεται να εισακουστεί η λαϊκή βούληση συνεργασίας με αυτούς που θα καταφέρουν να εκλεγούν. Ο λαός αποφασίζει και η κάθε ψήφος είναι μετρήσιμη το ίδιο από όπου και αν προέρχεται. Αδιέξοδα δεν πρέπει να υπάρχουν. Ιδιαίτερα η τοπική κοινωνία έχει ανάγκη από ευρύτερες συνεργασίες που πρέπει να προέρχονται από κοινό διάλογο και όραμα.
   Θα μου πείτε όλα αυτά θα γίνουν λόγω των επικείμενων αλλαγών. Όχι βέβαια. Άλλα όπως κάθε αλλαγή δεν γίνεται εν μια νυκτί. Θέλει το χρόνο της. Ας ξεκινήσουμε έτσι και βλέπουμε.


Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλους Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη