Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Τραπεζικές από...καλύψεις


Για την τράπεζα Αττικής μετά και τον ντόρο με τον τέως υπερθεματιστή Καλογρίτσα γράφτηκαν πολλά. Τόσα πολλά που κάθε Έλληνας, μικρομέτοχος τραπεζών και μη, δίκαια αναρωτιέται, πως είναι δυνατό όλα αυτά να αποκαλύπτονται αίφνης μόνο επειδή ο κουμπάρος και εργολήπτης δημόσιων έργων ως νέα τραπεζική Ιφιγένεια «θυσιάζεται» στον βωμό της νεοσύστατης τηλεοπτικής πραγματικότητας. Τόσα μυστικά καλά θαμμένα που έπρεπε να έρθει το κοινό πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδας και του Ευρωπαϊκού ενιαίου μηχανισμού εποπτείας, γνωστού ως SSM, να ξεκαθαρίσει και πάλι το τοπίο του ήδη απαξιωμένου επενδυτικά αλλά και στη συνείδηση του απλού καταθέτη τραπεζικού συστήματος.
Για την σκανδαλώδη υπόθεση αυτή, δεν θα σταθώ στα συσσωρευμένα 800 εκατομμύρια ευρώ εισφορών του ταμείου των μηχανικών, του ΤΣΜΕΔΕ, που χάθηκαν τουλάχιστον λογιστικά ως σήμερα στις απανωτές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της μη συστημικής τράπεζας Αττικής. Δεν θα σταθώ ούτε στα προνομιακά δάνεια με επιτόκιο κάτω του κόστους και στην έκδοση εγγυητικών με μηδενική προμήθεια ενώ ένας απλός επιχειρηματίας δεν τολμά να περάσει ούτε κατά διάνοια το κατώφλι της τράπεζας. Δεν θα αναρωτηθώ καν πως μετά από τόσες ανακεφαλαιοποιήσεις η ΤτΕ  επέδειξε τόση ανοχή, ή ακόμη και για κάποιο χρονικό διάστημα άγνοια, στην έλλειψη αξιόπιστου μηχανογραφικού συστήματος στην τράπεζα και στον υπολογισμό του επιτοκίου αναφοράς με το χέρι. Θα περιμένω τις εξελίξεις και ίσως και τη δικαιοσύνη να κρίνουν τις διοικήσεις για την κακοδιαχείριση, τις παρατυπίες και παρανομίες στην χορήγηση των δανείων. Θα αγνοήσω τέλος επιδεικτικά την άποψη-δήλωση  του κυρίου Δραγασάκη, οικονομικού συμβούλου για πολλά χρόνια της τράπεζας, σχετική με την αναγκαιότητα παράλληλου τραπεζικού συστήματος.
         Θα σταθώ ωστόσο και θα επισημάνω μια πτυχή των αποκαλύψεων που πολλοί ενασχολούμενοι με το χρηματοπιστωτικό σύστημα υποπτευόμασταν και σιγοψιθυρίζαμε. Και θα το κάνω διότι πολύ φοβάμαι ότι πιθανότητα η ίδια τακτική να ακολουθήθηκε και στις άλλες τράπεζες μας, τις συστημικές, αυτές που σώσαμε πολλάκις φορές με λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων και που απαξιώνονται καθημερινά στο πολύπαθο Ελληνικό χρηματιστήριο.
      Αναφέρομαι στον παράτυπο τρόπο κάλυψης μέρους της τελευταίας αύξησης μετοχικού κεφαλαίου αξίας 57,35 εκατομμύριών ευρώ. Έλληνες επιχειρηματίες, προφανώς πελάτες της τράπεζας με ανοίγματα, με τρόπο που δεν αποκλείεται να ήταν και εκβιαστικός, συμμετείχαν στην τελευταία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας με δανεισμό από την ίδια την τράπεζα και σύμφωνα θεωρητικά με τους κανόνες της εποπτεύουσας ΤτΕ. Μέτοχοι με δανεικά κοινώς. Και αγύριστα θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος σε πολλές περιπτώσεις.
        Τα ερωτήματα πολλά και ίσως να  δοθούν απαντήσεις προσεχώς. Κάποια όμως φοβίζουν ιδιαίτερα και δεν ειπώθηκαν ευθαρσώς ακόμη. Τι γίνεται πραγματικά με τις υπόλοιπες τράπεζες; Πόσο σίγουροι είμαστε ότι και στις δικές τους αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου δεν ακολουθήθηκε η ίδια τακτική; Γιατί να είναι παράτυπη αυτή η διαδικασία μόνο για την Αττικής; Πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε ότι θα διαχειριστούνε οι τράπεζες μας  τα κόκκινα δάνεια με συνέπεια και καθαρά επιχειρηματική αιτιολόγηση; Φαίνεται ότι είναι δύσκολη ως αδύνατη η αναγκαία επαναφορά εμπιστοσύνης στο επιχειρείν και στην τραπεζική. Στην μνημονιακή πραγματικότητα ομηρίας φόρων και δανείων η διαφάνεια και οι ίσοι κανόνες για όλους πρέπει να είναι τα δεδομένα και όχι τα ζητούμενα. Φαίνεται ότι απέχουμε πολύ από μια τέτοια πραγματικότητα. Ως τότε μένει να δούμε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

                                                                  Δημοσιεύτηκε στο πρώτο φύλλο της νέας freepress ΑΝΑΤΡΟΠΗ στις 6-10-2016

Πάρης Τσογκαρλίδης
Επενδυτικός Σύμβουλος
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

ΔΕΘ…ισμός

    Θεσσαλονίκη του μνημονιακού έτους 2016 και η ώρα της ΔΕΘ έφτασε. Τι ανακούφιση! Θα ακούσουμε πολλά, θα δούμε φέτος πολλούς μουσικούς καλλιτέχνες, θα ανεβούμε στο μετρό που έρχεται Θεσσαλονίκη, θα μάθουμε ότι θα πληρώσουμε λιγότερο ΕΝΦΙΑ, θα μεταρρυθμιστούμε και θα αναπτυχθούμε δίκαια. Όσον αφορά βέβαια τον πραγματικό σκοπό της έκθεσης, είμαι σίγουρος ότι τα στατιστικά στοιχεία θα δείξουν αύξηση της επισκεψιμότητας και μεγάλη συμμετοχή.
     Ο φθινοπωρινός εθισμός με τη ΔΕΘ που κρατάει πολλά χρόνια συνεχίζει να αποτελεί ένα σημαντικό αλλά συνάμα αναχρονιστικό πολιτικό γεγονός για την πόλη. Στα χρόνια που πέρασαν ακούστηκαν πολλά. Θυμίζω μόνο την αυτονόητη, λόγω εμπειρίας άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων, μεταφορά της ΔΕΘ εκτός του κέντρου της πόλης και τη μετατροπή του χώρου σε μητροπολιτικό πάρκο. Στην σημερινή μνημονιακή συγκυρία, που λεφτά για τέτοιες σκέψεις. Σίγουρα όμως θα μιλήσουμε οι φορείς της πόλης σχετικά και με αυτή την πρόταση και μετά θα επανέλθουμε στην μίζερη πραγματικότητα της εγκλωβισμένης πόλης μας σε μη αναπτυξιακή πορεία. Τα φώτα θα σβήσουν και μαζί τους θε πέσουμε σε βαθύ ύπνο με το ξυπνητήρι να χτυπά τον επόμενο Σεπτέμβρη.
    Είναι αλήθεια αυτό που αξίζει η πόλη μας; Χιλιοειπωμένη ερώτηση με σαφή αρνητική απάντηση. Όσο και να αντιστεκόμαστε για λόγους πολιτικού προσεταιρισμού και διοικητικής διάσπασης για λίγα τοπικά και μη οφέλη, το μέλλον της όμορφης πόλης μας ανήκει στην μητροπολιτική ενοποίηση και στην μεγάλη ιδέα που πρέπει να αποπνέει όλους όσους ασχολούμαστε με τα κοινά της. Δεν υπάρχει περιθώριο για μονομερείς δημοτικές ενέργειες που αφήνουν από έξω την μεγαλύτερη εικόνα. Δεν νοείται να εκπονούνται εκατοντάδες αποσπασματικές μελέτες για κάθε πολιτικό επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Δεν υπάρχει πραγματικό σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας που να στηρίζεται μόνο σε επιμέρους ενέργειες ανά Δήμο. Και τέλος δεν υπάρχει υγιής και αειφόρος ανάπτυξη χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό και ρυθμιστικό σχέδιο. Δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα συμβεί σε μερικές δεκάδες χρόνια όταν οι γερασμένες οικοδομές της πόλης θα χρειάζεται να ανοικοδομηθούν.
     Ο χρόνος τρέχει και αφήνει πίσω του ρημαγμένες μεγαλόπνοες ιδέες όπως η υποθαλάσσια αρτηρία και αφηγήματα που θα μνημονεύουμε νοερά γηράσκοντας στα καφενεία ή στα παγκάκια στην βόλτα μας στην νέα παραλία. Οι δε πόροι που δαπανούνται σε μελέτες που χρειάζονται επικαιροποίηση ή επανασχεδιασμό λείπουν αισθητά από την πόλη μας. 
    Η πόλη αυτή μπορεί. Έχει ιστορία, έχει πολιτισμό, έχει ομορφιά. Έχει πολίτες με θέληση και όραμα. Η μόνη διέξοδος στην αλλαγή είναι να απαιτήσουμε συνειδητά και με στοχευμένη και διαρκή πολιτική δράση το μέλλον που μας αξίζει. Η συμμετοχή στα κοινά αυτών που όχι μόνο θέλουν αλλά και μπορούν να συνδράμουν σε μία νέα πορεία είναι η μόνη διέξοδος. Και τότε η ΔΕΘ δε θα είναι τόπος συνεύρεσης των δυσαρεστούντων και των εφήμερων διακηρύξεων αλλά τόπος και χρόνος βιώσιμης επιχειρηματικής εξέλιξης.



Δημοσιεύτηκε στην Καρφίτσα στις 10-9-2016

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Αλησμόνητα Greek statistics

Δημοσιεύτηκε στην Καρφίτσα στις 3-9-2016

Γιατί τα German statistics θεωρούνται πιο αξιόπιστα από τα Greek statistics; Η εύκολη απάντηση βασίζεται στην γενική εικόνα της μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρωζώνη που εδώ και χρόνια κατάφερε να εξάγει μεταξύ των εμπορευμάτων της και ελλείμματα προς όλους ενώ παράλληλα δανείζεται από τις αγορές ακόμη και με αρνητικά επιτόκια. Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι στη Γερμανία να αποκρύβουν ελλείματα ή ατέλειες της οικονομίας τους με τακτικές δημιουργικής λογιστικής; Και πως θα ήταν η Ελλάδα αν μετρούσε αποδεδειγμένα αξιόπιστα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί η Κομισιόν να τα λύσει θέτοντας τους κανόνες της λογιστικής απεικόνισης των στατιστικών στοιχείων της κάθε χώρας μέλους. Με πολύ συγκεκριμένες ντιρεκτίβες και καθολικά αποδεκτές λογιστικές πρακτικές προσπαθεί να μετρήσει σχεδόν τα πάντα. Στήνεται λοιπόν ένας κανονισμός που θα φέρει την τελική Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με κανόνες που θέτονται από τους ισχυρούς.
Και ενώ θα έπρεπε να είναι καθαρά τεχνοκρατική η απεικόνιση και η εξέταση των δεδομένων, πιστεύω ακράδαντα ότι ασκείται και μία δόση πολιτικής απόκλισης των ισχυρών από τους αδύναμους. Από την άλλη κανένας λογικά σκεπτόμενος Ευρωπαίος δεν πιστεύει ότι τα Greek statistics έγιναν ανέκδοτο μέσω συνωμοσίας. Είναι σαφές ότι η μη ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ αλλά και η πολιτική ανάγκη πολλών ετών να επιζητούμε επιχορηγήσεις και άλλα καλούδια από την Ευρώπη μέσω δημιουργικής λογιστικής, οδήγησαν σε μια άκρως πλασματική απεικόνιση της Ελληνικής οικονομίας. Συνάμα η αγωνία να διατηρηθεί ο ομφάλιος λώρος των αποδοχών του δημοσίου και της καλής συντάξιμης ανταμοιβής οδήγησαν σε λογιστικά τερτίπια που θα θαύμαζε και ο καλύτερος διδάκτωρ της λογιστικής. Το αποκορύφωμα φυσικά της φαντασίας μας πραγματοποιήθηκε με τα περιβόητα swaps και την αύξηση του ΑΕΠ ακόμη και από αδήλωτο εισόδημα του αρχαιότερου επαγγέλματος στον κόσμο.
Αυτά ωστόσο έγιναν. Ότι μετρήσαμε το μετρήσαμε με Ευρωπαϊκούς κοινούς αποδεκτούς κανόνες. Το έλλειμα μας εκτοξεύτηκε σε επίπεδα που ακόμη και αν δεχτούμε ότι έγινε τεχνηέντως σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την τόσο μεγάλη απόκλιση από την αρχική εκτίμηση που είχαμε. Αντί λοιπόν να τρώμε τις σάρκες μας και να αυτομαστιγωνόμαστε θα πρέπει με τα πέρασμα του χρόνου να πείθουμε ότι τα ανέκδοτο των Greek statistics είναι μία θλιβερή ανάμνηση.
Αντ’ αυτού για καθαρά λόγους πολιτικής σκοπιμότητας κα άνευ ουσίας εντυπωσιασμού και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης παίζουμε με τη φωτιά. Ξύνουμε παλιές πληγές, θέτουμε σε αμφισβήτηση το τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο στη βάση της μέτρησης των δεδομένων του και ελπίζουμε ότι όλο αυτό το στημένο σκηνικό θα τελειώσει με μία δικαστική απόφαση. Λυπηρό φαινόμενο της ανοησίας που μας διακατέχει, εδώ στο «κέντρο» του κόσμου, την Ελλάδα μας.
Εύχομαι για το καλό όλων η υπόθεση αυτή τουλάχιστον να φέρει ως αποτέλεσμα την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, κάτι που αποτελεί και μνημονιακή επιταγή. Και επειδή το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα των φουσκωμένων ομολόγων και μετοχικών αξιών ενδέχεται να σκάσει σε σύντομο χρόνο, ας μην στήσουμε στην παρούσα συγκυρία κανένα νέο σκηνικό διαπραγμάτευσης των συμφωνηθέντων με σκοπό την αναλογική πολιτική διαφυγή.

Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη
Επενδυτικός Σύμβουλος

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Ο πραγματικός κίνδυνος του Brexit

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ThessNews στις 9-7-2016


Μετά την αναπάντεχη έκβαση του δημοψηφίσματος στην Μεγάλη Βρετανία και την άμεση κατάρρευση των αγορών και της στερλίνας, όλοι, ειδικοί και μη, ακόμη και κάποιοι που ίσως να μην έχουν πατήσει το πόδι τους στην Αγγλία ώστε να έχουν αφουγκραστεί την εκεί κουλτούρα, έσπευσαν σε σκέψεις και τοποθετήσεις σχετικά με τον μεγάλο κίνδυνο της υλοποίησης του Brexit.
Οι πρόσφατες παραιτήσεις των υποστηρικτών της ρήξης με την Ευρώπη που με λαϊκίστικη προσέγγιση  άγγιξαν τα πατριωτικά φίλτρα των κλειστών συνόρων, της ιδιαιτερότητας των Βρετανών και της αυτονομίας τους, αποδεικνύουν περίτρανα ότι πραγματικός σχεδιασμός για την μελλοντική πορεία της χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχει. Η πολιτική δίνη στην οποία μπαίνει το Η.Β είναι μια αναπάντεχη και αυτή εξέλιξη που πράγματι μπορεί να καταλήξει και σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα ή στην προσπάθεια διαλόγου με την ΕΕ των 27 για την αξιολόγηση των όποιων ενεργειών προβλέπονται στην αχαρτογράφητη νέα περιπέτεια της Ευρώπης των λαών. Από την άλλη και η ΕΕ των 27 με κύριο εκφραστή την Γερμανία δείχνει ανέτοιμη για τις εξελίξεις και σίγουρα συνεχίζει στο ίδιο πεζό γραφειοκρατικό μοτίβο της εφαρμογής των συνθηκών που πρώτη φορά δοκιμάζονται στην πράξη.
Ποιος είναι όμως ο πραγματικός κίνδυνος του Brexit; Είναι το ενδεχόμενο ενός domino effect -φαινόμενο του ντόμινο- νέων δημοψηφισμάτων, «δηλητηρίασης» της οικονομίας και ανόδου του Ευρωσκεπτικισμού; Είναι το ενδεχόμενο απόσχισης της Σκωτίας ή και της Βόρειας Ιρλανδίας από ένα βαθιά διαιρεμένο πλέον Βασίλειο; Ή μήπως είναι ο τρόμος των αγορών και της προβλεπόμενης συρρίκνωσης του ΑΕΠ της Μεγάλης Βρετανίας και όχι μόνο, που ήδη έφεραν και την προστασία από άμεσες ρευστοποιήσεις μεγάλων αμοιβαίων κεφαλαίων επενδυμένων στην αγορά ακινήτων θυμίζοντας ημέρες του 2008 όταν ξεκίνησε  το σκάσιμο των ενυπόθηκων δανείων στην Αμερική;
Θα μπορούσα πολύ εύκολα να αναλύσω την κάθε πτυχή της εξέλιξης του Brexit με χρηματοοικονομικούς όρους αλλά θα προτιμήσω να σταθώ στον πραγματικό κατά την ταπεινή μου άποψη κίνδυνο του Brexit.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν μετά την αφομοίωση των όποιων κραδασμών των αγορών που αρέσκονται ιδιαίτερα στο παιχνίδι των διακυμάνσεων και της κερδοσκοπίας, τα πραγματικά δεδομένα της μετά Brexit εποχής. Έχοντας ως πολύ πιθανό δεδομένο την παραμονή της στερλίνας σε χαμηλά επίπεδα για αρκετό καιρό, την οικονομική και εμπορική συμπαράσταση των Αμερικάνων που να μην ξεχνάμε ότι δεν πήραν ξεκάθαρη θέση κατά του Brexit, η εναπομείναντα μετά τις τυχόν αποσχίσεις Μεγάλη Βρετανία ενδεχομένως και να τα καταφέρει. Ας φανταστούμε την πιθανότητα το εμπορικό ισοζύγιο και το ΑΕΠ μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να επανέλθει σε επίπεδα αναπτυξιακά για την χώρα και μετά την αρχική φυγή και αποεπένδυση πολλών πολυεθνικών να ξεκινήσει ένας γύρος επιστροφής σε μία αγορά που οι τιμές των ακινήτων θα έχουν εκλογικευτεί και σε ένα νόμισμα που θα προβλέπεται πλέον η σταδιακή αύξηση του.
Ποιο θα είναι το μήνυμα στην ΕΕ των 27 ή των 30 ως τότε μετά την επιτάχυνση των ενταξιακών διαδικασιών νέων κρατών μελών; Τι θα σημαίνει άραγε η ξεχωριστή περίπτωση της Αγγλίας που θα μπορεί να κοιτάξει στα μάτια την πολιτική ομάδα του Γιουνκέρ και του Σόιμπλε;
Είναι ξεκάθαρο πως ο πραγματικός κίνδυνος διάσπασης της Ευρωζώνης και η ταφόπλακα του οράματος των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης θα έχει μπει σε αυτή την περίπτωση. Όπως το κακό πείραμα της Ελλάδας ήταν και είναι παραδειγματικό για τα άμεσα αντανακλαστικά της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Κύπρου, έτσι και η επιτυχής έκβαση της πορείας της Αγγλίας θα δημιουργήσει σοβαρές φυγόκεντρες τάσεις μέσα στο κλειστό κλαμπ της Ευρώπης. Μα θα μου πείτε οι Βρετανοί έχουν το δικό τους νόμισμα. Ας μην ξεχνάμε ότι το δικό τους νόμισμα έχουν οι Σκανδιναβοί και πολύ εύκολα θα αποκτούσαν και πολλοί Ευρωπαίοι του νότου. Ο πραγματικός κίνδυνος λοιπόν βρίσκεται στο μέλλον και στην τυχόν απραξία των κρατών μελών των 27 που δε θα μπορέσουν να δουν τα πραγματικά πολιτικά μηνύματα του Brexit και θα προσκολλήσουν στην εμμονική διαδικασία έναρξης του διαλόγου απένταξης και της τιμωρητικής διάθεσης των όποιων νέων συμφωνιών.
Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη
Επενδυτικός Σύμβουλος & Ηλεκτρολόγος μηχανικός

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Φτωχοποίηση πολιτικής, μέσω… offshore



Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ThessNews στις 18-6-2016


Τα κλειστά σύνορα τελικά δεν είναι μόνο για τους πρόσφυγες. Είναι και για όσους επιχειρούν ή συμμετέχουν σε επιχειρήσεις και αποφασίζουν συνάμα να ασχοληθούν με την πολιτική. Και μάλιστα στο κλειστό κλαμπ της πολιτικής αρένας δεν θα μπορούν να συμμετέχουν και οι συγγενείς τους. Τάδε έφη η μοναδική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ ως «τιμωρητική» απάντηση στην φωτογραφική σκανδαλώδη εικοσιτετράωρη τροπολογία-πλυντήριο για την συμμετοχή πολιτικών, με προϋποθέσεις, σε offshore εταιρίες.
Αφού λοιπόν υπό το βάρος της λαϊκής και βουλευτικής κατακραυγής αγνοήθηκε η ισχύς του επιεικέστερου νόμου, η κοινοτική νομοθεσία που απαγορεύει ρητά τον διαχωρισμό ημεδαπών και αλλοδαπών εταιριών και το Σύμφωνο των Εθνών για τα τοπικά και πολιτικά δικαιώματα, ψηφίστηκε η απαγόρευση σε πολιτικούς και συγγενείς τους να μετέχουν σε επιχειρήσεις του εξωτερικού γενικά. Είτε είναι συμμετοχές έστω και μίας μετοχής σε εταιρίες με έδρα φορολογικούς παραδείσους είτε όχι.  Είτε πρόκειται για σκιώδη εταιρία είτε όχι.
Σε πρώτη ανάγνωση ο απλά σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης θα συμφωνήσει, ιδιαίτερα σήμερα που υπό το βάρος της βαριάς φορολόγησης κάποιοι επιδιώκουν να έχουν την έδρα της εταιρίας τους στην αλλοδαπή στερώντας τα άμεσα και έμμεσα οφέλη της επιχειρηματικότητας από τον τόπο τους. Άρα πρέπει να μην έχουν και την δύναμη να νομοθετούν ή να αντιπροσωπεύουν το λαό στην πολιτική σκηνή. Η συμμετοχή ωστόσο στην καπιταλιστική πραγματικότητα δεν ελέγχεται και η ελευθερία διακίνησης του χρήματος και των μετοχικών συμμετοχών θα καταστήσει τον αυστηρό νόμο είτε ανεφάρμοστο είτε χωρίς ουσία καθώς όσους τους πιάνει τους δίνει το δικαίωμα σε εξήντα μέρες να «τακτοποιήσουν» την νέα προσωρινή εκκρεμότητα τους.  
Ωστόσο στην συνολική ανάγνωση της λαϊκίστικης λογικής πίσω από αυτή την διάθεση δεν κατανοώ γιατί τόση μανία να αποβάλλεται συλλήβδην η επιχειρηματικότητα στην πολιτική ζωή. Γιατί αύριο να μην ψηφιστεί ανάλογη τροπολογία που να θωρακίσει ακόμη περισσότερο το κλειστό κλαμπ της πολιτικής στην Ελλάδα. Θα πρέπει λοιπόν κάποιος να επιλέξει είτε να ασχοληθεί με την πολιτική είτε με την επαγγελματική του δραστηριότητα. Και έτσι καλύπτουμε και κάθε παραθυράκι του βασικού μετόχου ή ότι άλλο μπορεί να προκύψει. Γιατί πρέπει η «προοδευτική» πολιτική νέα πραγματικότητα να έχει αντιπροσώπευση μόνο από καταληψίες, συνδικαλιστές, άεργους επιστήμονες. Γιατί πρέπει είτε να είσαι αναγνωρίσιμος αθλητής, ηθοποιός, δημοσιογράφος και όχι επιχειρηματίας. Γιατί πρέπει να έχεις λύσει το πρόβλημα της ζωής σου και να μπορείς να πολιτευτείς αλλά αν παίρνεις τον κίνδυνο της επιχειρηματικότητας ή της συμμετοχής σε αυτήν να μην είσαι κατάλληλος για την πολιτική.
Οι επίμαχες ρυθμίσεις θα κριθούν δικαστικά είτε στο ΣτΕ είτε στην Ε.Ε. Ο λαϊκισμός του ψηφίζω αλλά το μετανιώνω όμως και η στείρα πολιτική αντιπαράθεση με αποχωρήσεις αφήνει ελεύθερο το πεδίο στην επικίνδυνη παράλληλη στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ.


Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη
Επενδυτικός Σύμβουλος & Ηλεκτρολόγος μηχανικός

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Ποια ΝΔ μπορεί να έχει μέλλον...



Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ThessNews στις 21-5-2016


Ένα κόμμα σύγχρονο, κεντροδεξιό, φιλελεύθερο και με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, υπέρμαχο της επιχειρηματικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης με στόχο ένα κράτος με ισονομία και ισοπολιτεία, είναι η μόνη διέξοδος στην παθογένεια που ταλανίζει την μνημονιακή ελληνική πραγματικότητα. Είναι η σημερινή ΝΔ αυτό το κόμμα; Αρκεί μόνο η ανανέωση που ήρθε με την εκλογή του Κυριάκου για την επίτευξη αυτού του στόχου; Έχει απήχηση στο λαό που φοβάται μη χάσει και τα ελάχιστα που του έχουν μείνει;
Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι προς το παρόν. Η αναγκαιότητα σύνθεσης δυνάμεων δεν επιτρέπουν την πραγματική ανανέωση. Όχι των προσώπων αλλά των πολιτικών μας. Ο κόσμος έχει κουραστεί από τις τηλεμαχίες τύπου εμείς τι κάναμε  και τι κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Η διαμάχη των αριθμών και των ποσοστών δημοσιονομικής προσαρμογής ακούγεται ως κοροϊδία στην αγωνία των Ελλήνων. Οι βεβαιωμένοι φόροι και το αβέβαιο μέλλον των νεόπτωχων Ελλήνων συσσωρεύουν οργή και απέχθεια για στείρες αντιπαραθέσεις. Η δε ομολογουμένως πολύ καλύτερη θέση της χώρας μας το 2014 που εκδηλώθηκαν τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης και που βάλθηκε συνειδητά και με στόχο την εσωκομματική εκκαθάριση να διαλύσει ο Αλέξης, ξεφτίζει ως επιχειρηματολογία.
Όλοι μας έχουμε ανάγκη να ακούσουμε αλήθειες αυτή τη φορά. Θα μου πείτε μα ο κόσμος ψηφίζει «τα λεφτά υπάρχουν» ή το «σκίσιμο των μνημονίων» και όχι την αλήθεια. Αυτή τη φορά ωστόσο δεν έχουμε την πολυτέλεια της εσωτερικής κατανάλωσης. Ο κίνδυνος του Grexit είναι υπαρκτός και ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός θα κριθεί συνολικά στη νέα πολιτική σκακιέρα που διαμορφώνεται με καταλύτες το προσφυγικό και τη μη δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης των μεγάλων οικονομιών της Ευρώπης.
Η ΝΔ πρέπει και μπορεί να παίξει τον ιστορικό και εθνικό της ρόλο. Ένα πρόγραμμα, κοστολογημένο που δεν αφήνει κανένα ερωτηματικό και καμία σκιά για το τι  σκοπεύουμε να  κάνουμε όταν θα ηγηθούμε της πορείας της χώρας είναι πιο αναγκαίο από το «οξυγόνο» του πρόσφατου συνεδρίου μας. Οι εσωτερικές παραταξιακές εκκαθαρίσεις δεν αγγίζουν την κοινωνία. Η αυτοκριτική και η παραδοχή από όλους ότι υπήρξαμε μέρος του προβλήματος θα εμπνεύσει ένα νέο ακροατήριο ψηφοφόρων. Η γενναιότητα της υπερψήφισης σωστών και επιβεβλημένων διατάξεων είναι καλύτερη επιλογή από το «παρών». Η νομή της εξουσίας δεν πρέπει ξανά να είναι αυτοσκοπός.
Το σίγουρο είναι ότι αυτοί θα φύγουν εμείς όμως πρέπει να έρθουμε για να μείνουμε. Αλλιώς η πρώτη φορά αριστερά δεν θα είναι και η τελευταία. Και δεν ξέρω πόσες ακόμα περιπέτειες μπορεί να αντέξει αυτός ο τόπος.

Πάρης Τσογκαρλίδης
Στέλεχος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη
Επενδυτικός Σύμβουλος & Ηλεκτρολόγος μηχανικός