«Ριβιέρα» Θεσσαλονίκης: Από τη θεωρία στην πράξη

«Ριβιέρα» Θεσσαλονίκης: Από τη θεωρία στην πράξη

Δημοσιεύηκε στην Voria στις 2-10-2019

Η πολιτική πρωτοβουλία για το θαλάσσιο μέτωπο και την Παράκτια Ζώνη Θεσσαλονίκης αποτέλεσε αναφορά αιχμής στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές. Αρθρογραφώντας σταθερά στο πρόσφατο παρελθόν, η «Ριβιέρα» Θεσσαλονίκης συγκίνησε και έκανε πολλούς να οραματιστούν το νέο brand name της πόλης μας για τα επόμενα πολλά χρόνια. Συνεπής στην προσπάθεια που ξεκίνησε επανέρχομαι με μία πρόταση αναγκαία για το επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο από το αναγκαίο βήμα μελέτης και υλοποίησης αυτού του μεγαλόπνοου project. 

Είναι δεδομένο πως μετά την πρωτοβουλία της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας η θεσμική θωράκιση του ενιαίου παραλιακού μετώπου της πόλης μας θα επιτευχθεί. Η αναγκαία μελέτη του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου ολοκληρώνεται και ο αρχικό στόχος να μπει η πρόταση στην δημόσια πολιτική ατζέντα είναι πλέον γεγονός.

Υπάρχει όμως μία σοβαρή εκκρεμότητα.

Ξεπερνώντας τον καταιγισμό προτάσεων εντυπωσιασμού και τις μεμονωμένες αλλά αναγκαίες προτάσεις και προσπάθειες φορέων, Δήμων και συλλογικοτήτων πρέπει να ομονοήσουμε στον αναγκαίο φορέα υλοποίησης του εγχειρήματος.

Έχει γίνει σαφές πως μετά την πρόσκληση της ΠΚΜ οι Δήμοι που γειτνιάζουν με κοινό χαρακτηριστικό την συνέχεια ενός παράλιου μετώπου σαράντα χιλιομέτρων, συμφωνούν στην αξιοποίηση του. Τα θέματα που εγείρονται από την χωροταξία, τις χρήσεις γης, τα ιδιοκτησιακά, τους αναγκαίους πόρους αλλά και τα τοπικά, επιχειρηματικά και μεμονωμένα συμφέροντα κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι το έργο δεν θα υλοποιηθεί. Η πιο εύκολη δε πρόταση είναι η τμηματική αρχιτεκτονική και τεχνική μελέτη κομματιών όπου μελλοντικά μέσω κάποιας μαγικής συρραφής θα επιφέρουν «κάποιο» ενιαίο παραλιακό μέτωπο.

Ωστόσο η μελλοντική υπεραξία της Θεσσαλονίκης ξεκινάει από τη θάλασσα και η  αξιοποίηση των στρατηγικών και συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε μεγάλης πόλης της χώρας μας πρέπει να είναι εθνικός και κοινός στόχος.

Ο στόχος θα επιτευχθεί μόνο μέσω της ανάθεσης της μελέτης και υλοποίησης του συνολικού εγχειρήματος μέσω ενός φορέα του Δημοσίου που θα έχει την τεχνογνωσία και την αποστολή να λύσει όλα τα θέματα που θα προκύψουν από την εκπόνηση του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου. Στα πρότυπα της ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ θα μελετήσει, θα ωριμάσει και θα δημοπρατήσει όλα όσα χρειάζονται να γίνουν. Με ειδική νομοθετική ρύθμιση θα μπορεί σε επίπεδο fast track να επιλύσει και όλα τα θέματα σε επίπεδο ιδιοκτησίας και αρμοδιοτήτων πολλών οργανισμών και φορέων του δημοσίου.   Θα έχει συνολικά την αποστολή να επιλύσει ότι χρειάζεται και να διασφαλίσει παράλληλα οι Δήμοι να μην απωλέσουν δυνητικά μελλοντικά έσοδα αλλά και πόρους αναγκαίους για την υλοποίηση αλλά μετέπειτα και για την συντήρηση των αναγκαίων έργων.

Η περιπέτεια της πόλης με το μετρό και η κακοδαιμονία που μας διακατέχει δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Πρέπει να μπει στον δημόσιο διάλογο η αναγκαιότητα ενός κρατικού φορέα υλοποίησης αυτού που χρωστάμε στην πόλη μας. Και όπως η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ υλοποίησε πετυχημένα αυτό που το όνομα της υποδηλώνει η RIVIERA ΟΔΟΣ μπορεί να υλοποιήσει την αναγκαία αναπτυξιακή πορεία της Θεσσαλονίκης μας.

Πάρης Τσογκαρλίδης

Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών & Πολεοδομίας Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη

Επενδυτικός Σύμβουλος & Μηχανικός

Προωθούμε τον κοινωνικό αθλητισμό

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΡΗ ΤΣΟΓΚΑΡΛΙΔΗ

«Προωθούμε τον κοινωνικό αθλητισμό» Ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον δήμο «ΠυλαίαςΧορτιάτη» με τη «Δύναμη Ενότητας» μίλησε στη «Μ» για τη «Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης», το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και το όραμά του για την αθλητική ανάπτυξη του δήμου

Υποψήφιοι παντού!

(Δημοσιεύτηκε στο δημοσιογραφικό portal GRTimes στις 23-4-2019)

Έχει γίνει ανέκδοτο το να είναι κάποιος περιφερειακός, δημοτικός ή κοινοτικός υποψήφιος. Το να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής είναι καλύτερα, αλλά και εκεί ο συνωστισμός των εκλεκτών των κομμάτων για αναλογικά πολύ λιγότερες εκλόγιμες θέσεις είναι και αυτό ένα θέμα συζήτησης.

Συνήθως αυτοί που χλευάζουν τους υποψηφίους, επικαλούμενοι τον πολύ μεγάλο αριθμό τους, είναι αυτοί που κάνουν και την περισσότερη κριτική και συνήθως επιζητούν άμεσες λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας και του τόπου τους.

Ωστόσο τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά;

Πως τελικά θα αλλάξει ο τόπος αν δεν περάσει ένας μεγάλος ομολογουμένως αριθμός ανθρώπων από την βάσανο της υποψηφιότητας και της δοκιμής;

Πως άραγε θα επικοινωνηθούν αναλογικά τα προβλήματα και οι προσδοκίες του κόσμου αν δεν υπάρχουν εκπρόσωποι τους;

Και τελικά γιατί κατεβαίνει κάποιος υποψήφιος ή ενδιαφέρεται ξαφνικά για την πολιτική;

Οι απαντήσεις στα παραπάνω είναι πολυποίκιλες και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να είναι κοινές για όλους. Το μόνο σίγουρο ωστόσο που μπορώ πλέον και εμπειρικά να πω, είναι πως η συμμετοχή είναι πολύ καλύτερη από την αποχή. Η συμμετοχή στα κοινά αλλά και η ενεργή συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία. Η συμμετοχή και του υποψηφίου αλλά και του ψηφοφόρου.

Μα το πιθανότερο είναι κάποιος να θέλει να ασχοληθεί για να βολευτεί ή σίγουρα εξυπηρετήσει κάποια συμφέροντα. Σπάνια η ανιδιοτέλεια είναι ο οδηγός της ενασχόλησης με τα κοινά. Άλλωστε ζούμε μια γενικευμένη και παρατεταμένη περίοδο, βαθιάς πολιτικής αμφισβήτησης, ασάφειας και δυσπιστίας όλων όσων ακούμε  απ’ όπου κι αν αυτά λέγονται.

Στην δημοκρατία οι πολίτες είναι αυτοί που επιλέγουν πρόσωπα και αναθέτουν αποστολές. Ο μόνος τρόπος αυτό να συμβεί είναι κατά τη διάρκεια μίας εκλογικής διαδικασίας. Ο νόμος του Κλεισθένη στην Αυτοδιοίκηση θα δώσει το αποτέλεσμα για τους εκλεκτούς εκπροσώπους από την πρώτη Κυριακή και μάλιστα αναλογικά. Ακόμη αναρωτιέμαι γιατί αντί αυτής της επίφοβης διαδικασίας ως προς την μελλοντική διοίκηση του τόπου δεν επιλέχτηκε το πιο απλό και δίκαιο για τους πολίτες. Να μπορούν να εκλέξουν περιφερειακό, δημοτικό και τοπικό σύμβουλο ανεξάρτητα από τον συνδυασμό που κατεβαίνουν.

Στην εκλογική μάχη που εξελίσσεται καλό είναι να αναζητηθούν τα πρόσωπα που πραγματικά μπορούν να εκπροσωπήσουν καλύτερα τον κάθε ψηφοφόρο. Οι επιλογές σίγουρα είναι πολλές. Ίσως και κουραστικά πολλές. Η αναζήτηση άλλωστε της σωστής επιλογής δεν μπορεί να γίνει αβίαστα. Η κάρτα, η προβολή ή το φυλλάδιο του κάθε υποψηφίου μπορεί να βοηθήσει. Ας μην ξεχνάμε ωστόσο πως κάποιοι υποψήφιοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή και την εμπειρία ανάλογης προβολής. Ελάχιστοι στο σύνολο δε, έχουν την δυνατότητα τηλεοπτικής ή ραδιοφωνικής προβολής.

Στις μέρες που έρχονται λοιπόν μη γυρνάτε την πλάτη σε εμάς που σας πλησιάζουμε. Μπορεί πέρα από την επιλογή του φίλου σας, του συγγενή σας, του έχοντος την ίδια καταγωγή ή το ίδιο επάγγελμα με εσάς, να υπάρχει και κάποιος ή κάποια μου να μπορεί να σας εκπροσωπήσει επάξια στον τόπο σας. Δώστε λίγο από τον χρόνο σας.

Γιατί η Ελλάδα πρέπει να βγει ξανά στις αγορές

Γιατί η Ελλάδα πρέπει να βγει ξανά στις αγορές

(Δημοσιεύτηκε στο ειδησιογραφικό portal voria.gr στις 13-4-2019) 

 Την τελευταία εβδομάδα εκδηλώθηκε ένα μεγάλο ράλι στην αγορά των Ελληνικών ομολόγων που οδήγησε το κόστος δανεισμού δεκαετίας της χώρας μας στο 3,3%. Καλοδεχούμενη εξέλιξη αλλά ίσως και πρόσκαιρη. Ακριβώς ένα μήνα πριν και μετά την τελευταία έκδοση δεκαετίας με κόστος 3,90%  η προσδοκία ήταν σταδιακά να αποκλιμακωθεί προς το 3,50%.

Κάθε μείωση του κόστους δανεισμού μας έστω και με ένα ποσοστό της τάξης του 0,10% πέρα από τις προσδοκίες, αλλάζει τα μοντέλα αποτίμησης της οικονομίας και των τραπεζών, αυξάνει το αξιόχρεο της χώρας μας και πάνω από όλα δημιουργεί ψυχολογία. 

Είναι ωστόσο διατηρήσιμη αυτή η εξέλιξη; 

Υπό προϋποθέσεις είναι. Μπορούμε άμεσα να ελέγξουμε την επενδυτική διάθεση αυτών που προτιμούν Ελλάδα με νέα έκδοση ομολόγων πενταετίας ή επταετίας. Αν ήταν ευκαιρία η προ μηνός νέα έκδοση δεκαετίας μετά από πολύχρονο αποκλεισμό μας από τις αγορές, τότε είναι μοναδική ευκαιρία ένα νέο τόλμημα ακόμη και αν είναι εκτός προγραμματισμού του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους.

Πέρα από την πρόωρη αποπληρωμή του ακριβού δανεισμού του ΔΝΤ – ακόμα και αυτού με κόστος 5,1% - θα ενισχύσει το μαξιλάρι ρευστότητας και θα δώσει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί το σχέδιο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας / Δημοσίου που προβλέπει τη μεταφορά 15-20 δισ. ευρώ «κόκκινων» δανείων σε Εταιρίες Ειδικού Σκοπού, που θα συστήσουν οι τράπεζες.

Στον πίνακα που ακολουθεί η εικόνα δείχνει σουρεαλιστική. Η Ελλάδα μας που μέχρι πρότινος ξορκιζόταν ως το μόνο κακό του Ευρωπαϊκού νότου δανείζεται, με αξιολόγηση πολύ χαμηλότερη από τους άλλους, με κόστος καλύτερο από αυτό της Κίνας και του Κατάρ. Αν δε η τάση συνεχιστεί μπορεί να  φτάσει να δανείζεται με καλύτερους όρους από την Ιταλία.

Αυτή η θετική εξέλιξη για να είναι διατηρήσιμη σε όρους κανόνων αγοράς θα πρέπει άμεσα να αναβαθμιστεί από τους ξένους οίκος ( S&P, Moodys, Fitch) το αξιόχρεο της χώρας μας.

Αν και είναι δεδομένο πως οι αγορές «ποντάρουν» ήδη σε πρόωρες εκλογές και προδιαγράφουν αλλαγή σκυτάλης στην κυβερνητική πολιτική μέσω εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν είναι σίγουρο ότι οι νυν κυβερνώντες θα «παίξουν» το στοίχημα. Μπορούν ωστόσο να κάνουν όλες αυτές τις ενέργειες που χρειάζεται ώστε να αποδειχτεί αν αυτή η τάση είναι πραγματική και διατηρήσιμη.

Πάρης Τσογκαρλίδης

Επενδυτικός Σύμβουλος

Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη

MSc Engineering-Economic Systems & Operations Research, Stanford University