«Η ταμπέλα μας πείραξε.»
Μια από τις δυσκολίες που έχεις να αντιμετωπίσεις ως αιρετός, είναι να ψηφίζεις θέματα στα δημοτικά συμβούλια ή τις σχετικές επιτροπές για τα οποία είσαι εν μέρει αντίθετος. Ένα τέτοιο θέμα ψηφίστηκε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιου του Δήμου μας. Αφορούσε υπόθεση σχετική με επιβολή προστίμου σε βάρος επιχείρησης του Δήμου μας για διενέργεια παράνομης διαφήμισης. Ως εδώ καλά. Ο τίτλος και μόνο του θέματος δεν χρίζει ιδιαίτερης διερεύνησης και εύκολα κάποιος συνάδει το αποτέλεσμα ότι είναι ένα τυπικό θέμα της ημερήσιας διάταξης του Δημοτικού μας Συμβουλίου.
Ωστόσο το θέμα έρχεται μετά από παλιότερη απόφαση με την οποία θεωρήσαμε τις αναγραφές της πινακίδας της συγκεκριμένης επιχείρησης ως ενδεικτικές και αποφασίσαμε την μη επιβολή προστίμου. Ο νόμος ωστόσο, δίκαιος ή άδικος, είναι αμείλικτος. Μετά από προσφυγή συμπολίτη μας που ευλόγως γνωρίζοντας το νόμο έπραξε το νόμιμο δικαίωμα του, η προηγούμενη απόφαση μας ακυρώθηκε με το σκεπτικό μεταξύ άλλων «… η ανάρτηση ή τοποθέτηση επιγραφών στα στηθαία ή κιγκλιδώματα των εξωστών, στα προστεγάσματα και στις λειτουργικές προεξοχές (έρκερ) των κτιρίων απαγορεύεται». Με άλλα λόγια, πιο απλά, αν έχεις μια επιχείρηση και στο μπαλκόνι σου ή στο στηθαίο του κτιρίου σου τοποθετήσεις μια ενδεικτική ταμπέλα για να μπορεί ο εν δυνάμει πελάτης σου να σε βρει ή στη σημερινή επιχειρηματική απραξία ακόμη και να θυμηθεί ότι υπάρχεις, τότε είσαι παράνομος και η ταμπέλα αυτή θεωρείτε διαφημιστική. Προσωπικά συμφωνώ πως η άναρχη τοποθέτηση πινακίδων χωρίς κανόνες είναι ένα άλλο θέμα ελληνικής ασυδοσίας που πρέπει να λυθεί. Συμφωνώ επίσης ότι πινακίδες-εκτρώματα επιβαρύνουν οπτικά ακόμη και το περιβάλλον. Συμφωνώ και επαυξάνω επίσης ότι σχετικές πινακίδες που είναι τοποθετημένες σε κτίρια κοντά σε δρόμους με υψηλή κυκλοφορία μπορεί και να αποσπούν την προσοχή των οδηγών. Συμφωνώ τέλος ότι έχει γίνει κατάχρηση της τοποθέτησης της πινακίδας ως ενδεικτικής της θέσης στέγασης μιας επιχείρησης καθώς οι περισσότεροι το κάνουν για διαφημιστικό σκοπό και μάλιστα χωρίς να καταβάλλουν σχετικά τέλη διαφήμισης.
Ενδεικτικό του θέματος είναι και η κατάσταση με τις πινακίδες στο Δήμο Θεσσαλονίκης όπου λόγω της ύπαρξης πολλών επιχειρήσεων το θέμα έλαβε διαστάσεις. Ο Δήμος έχοντας καταγράψει τα προηγούμενα χρόνια τα σημεία που υπάρχουν διαφημιστικές πινακίδες σχεδόν σε όλα τα κτίρια που στεγάζουν διάφορες επιχειρήσεις, πράγματι εφάρμοσε το νόμο και μετά από σχετικές ειδοποιήσεις πολλές επιχειρήσεις κατέβασαν τις «διαφημιστικές» πινακίδες τους. Στις υπόλοιπες επιχειρήσεις επιβλήθηκε σχετικό πρόστιμο και ο νόμος προβλέπει πως ούτως ή άλλως οι πινακίδες στο μέλλον θα πρέπει να ξηλωθούν ακόμη και με εντολή αποξήλωσης από συνεργεία του Δήμου.
Οι ευαισθητοποιημένοι περιβαλλοντικά που μπορεί οι ίδιοι να μην επιχειρούν καν και να είναι κάτοχοι κάποιου ακινήτου που τους χαλάει τη θέα η ύπαρξη μιας τέτοιας πινακίδας κέρδισαν μια σημαντική μάχη. Συμφωνώ! Ο νομοθέτης άλλωστε αντί να προσπαθήσει να βρει λύση συμβατή με την επιχειρηματικότητα που θα μπορούσε να αποφέρει και κάποιο έσοδο στο δημόσιο μέσω τελών διαφήμισης ή και δημοτικού τέλους προβολής θεώρησε ότι όλοι οι επιχειρηματίες έχουν ως σκοπό την οπτική επιβάρυνση του τόπου τους, την χωρίς κανόνες διαφήμιση και αυτοπροβολή τους και την μανία για συναγωνισμό στο ποιος θα
τοποθετήσει τη μεγαλύτερη πινακίδα. Σιγά μην βάλουμε κανόνες και μάθουμε στον Έλληνα να τους εφαρμόζει. Αφού τίποτα δεν αλλάζει και ο καθένας νοιάζεται για το δικό του χώρο και σκοπό και όχι για τη γενική εικόνα. Άσε που σε πολλές πόλεις της Ευρώπης το ίδιο εφαρμόζεται. Κάθε επιχείρηση έχει δυνατότητα τοποθέτησης μιας μικρής ενδεικτικής πινακίδας στην είσοδο του κτιρίου.
Τελικά το θέμα είναι πιο πολύπλοκο από ότι φαίνεται από τον τίτλο του, αλλά στην Ελλάδα των μνημονίων, των νομισματικών ψευδοδιλλημάτων και του «πολέμου» για κατοχυρωμένες εξουσίες και επιδόματα, που καιρός για τέτοια κουβέντα. Άλλωστε το Δημοτικό Συμβούλιο έχει δέσμια αρμοδιότητα ως προς την επιβολή προστίμου και οφείλει να προβεί σε κυρώσεις, εφόσον διαπιστωθεί παραβίαση της νομοθεσίας περί υπαίθριας διαφήμισης. Ορίζει μάλιστα το ποσό των 586,94 ευρώ ως 5.896,41 ευρώ ως χρηματικό πρόστιμο υπέρ του Δήμου, ανάλογα με τις περιστάσεις και τη βαρύτητα της παράβασης. Εμείς λοιπόν ως Δημοτική αρχή εφαρμόσαμε το νόμο και επιβάλλαμε το κατώτατο πόσο ως πρόστιμο. Προσωπικά θα ήθελα να καταψηφίσω το εν λόγω θέμα, αλλά μην έχοντας την ασφάλεια της αντιπολίτευσης έβαλα άθελα μου ένα λιθαράκι στη συνέχιση μιας εσφαλμένης λογικής αντιμετώπισης των θεμάτων στη χώρα μας. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν γνωρίζω τι είναι καλύτερο για την προάσπιση της επιχειρηματικότητας στον τόπο μας και παρόλο που κάθε δράση έχει νομοτελειακά και αντίδραση από ένα μέρος της κοινωνίας μας, πρέπει όλοι μας να συνεχίσουμε να διεκδικούμε αλλαγές ουσιαστικές με προτάσεις που μπορούν να υλοποιηθούν και να φέρουν αποτέλεσμα.
Θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφέρω ότι η επιχείρηση της οποίας της επιβλήθηκε το πρόστιμο όπως ο νόμος ορίζει, δεν στεγάζεται πια στην θέση που ήταν τοποθετημένη η επιγραφή.
Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας- Χορτιάτη
Μια από τις δυσκολίες που έχεις να αντιμετωπίσεις ως αιρετός, είναι να ψηφίζεις θέματα στα δημοτικά συμβούλια ή τις σχετικές επιτροπές για τα οποία είσαι εν μέρει αντίθετος. Ένα τέτοιο θέμα ψηφίστηκε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιου του Δήμου μας. Αφορούσε υπόθεση σχετική με επιβολή προστίμου σε βάρος επιχείρησης του Δήμου μας για διενέργεια παράνομης διαφήμισης. Ως εδώ καλά. Ο τίτλος και μόνο του θέματος δεν χρίζει ιδιαίτερης διερεύνησης και εύκολα κάποιος συνάδει το αποτέλεσμα ότι είναι ένα τυπικό θέμα της ημερήσιας διάταξης του Δημοτικού μας Συμβουλίου.
Ωστόσο το θέμα έρχεται μετά από παλιότερη απόφαση με την οποία θεωρήσαμε τις αναγραφές της πινακίδας της συγκεκριμένης επιχείρησης ως ενδεικτικές και αποφασίσαμε την μη επιβολή προστίμου. Ο νόμος ωστόσο, δίκαιος ή άδικος, είναι αμείλικτος. Μετά από προσφυγή συμπολίτη μας που ευλόγως γνωρίζοντας το νόμο έπραξε το νόμιμο δικαίωμα του, η προηγούμενη απόφαση μας ακυρώθηκε με το σκεπτικό μεταξύ άλλων «… η ανάρτηση ή τοποθέτηση επιγραφών στα στηθαία ή κιγκλιδώματα των εξωστών, στα προστεγάσματα και στις λειτουργικές προεξοχές (έρκερ) των κτιρίων απαγορεύεται». Με άλλα λόγια, πιο απλά, αν έχεις μια επιχείρηση και στο μπαλκόνι σου ή στο στηθαίο του κτιρίου σου τοποθετήσεις μια ενδεικτική ταμπέλα για να μπορεί ο εν δυνάμει πελάτης σου να σε βρει ή στη σημερινή επιχειρηματική απραξία ακόμη και να θυμηθεί ότι υπάρχεις, τότε είσαι παράνομος και η ταμπέλα αυτή θεωρείτε διαφημιστική. Προσωπικά συμφωνώ πως η άναρχη τοποθέτηση πινακίδων χωρίς κανόνες είναι ένα άλλο θέμα ελληνικής ασυδοσίας που πρέπει να λυθεί. Συμφωνώ επίσης ότι πινακίδες-εκτρώματα επιβαρύνουν οπτικά ακόμη και το περιβάλλον. Συμφωνώ και επαυξάνω επίσης ότι σχετικές πινακίδες που είναι τοποθετημένες σε κτίρια κοντά σε δρόμους με υψηλή κυκλοφορία μπορεί και να αποσπούν την προσοχή των οδηγών. Συμφωνώ τέλος ότι έχει γίνει κατάχρηση της τοποθέτησης της πινακίδας ως ενδεικτικής της θέσης στέγασης μιας επιχείρησης καθώς οι περισσότεροι το κάνουν για διαφημιστικό σκοπό και μάλιστα χωρίς να καταβάλλουν σχετικά τέλη διαφήμισης.
Ενδεικτικό του θέματος είναι και η κατάσταση με τις πινακίδες στο Δήμο Θεσσαλονίκης όπου λόγω της ύπαρξης πολλών επιχειρήσεων το θέμα έλαβε διαστάσεις. Ο Δήμος έχοντας καταγράψει τα προηγούμενα χρόνια τα σημεία που υπάρχουν διαφημιστικές πινακίδες σχεδόν σε όλα τα κτίρια που στεγάζουν διάφορες επιχειρήσεις, πράγματι εφάρμοσε το νόμο και μετά από σχετικές ειδοποιήσεις πολλές επιχειρήσεις κατέβασαν τις «διαφημιστικές» πινακίδες τους. Στις υπόλοιπες επιχειρήσεις επιβλήθηκε σχετικό πρόστιμο και ο νόμος προβλέπει πως ούτως ή άλλως οι πινακίδες στο μέλλον θα πρέπει να ξηλωθούν ακόμη και με εντολή αποξήλωσης από συνεργεία του Δήμου.
Οι ευαισθητοποιημένοι περιβαλλοντικά που μπορεί οι ίδιοι να μην επιχειρούν καν και να είναι κάτοχοι κάποιου ακινήτου που τους χαλάει τη θέα η ύπαρξη μιας τέτοιας πινακίδας κέρδισαν μια σημαντική μάχη. Συμφωνώ! Ο νομοθέτης άλλωστε αντί να προσπαθήσει να βρει λύση συμβατή με την επιχειρηματικότητα που θα μπορούσε να αποφέρει και κάποιο έσοδο στο δημόσιο μέσω τελών διαφήμισης ή και δημοτικού τέλους προβολής θεώρησε ότι όλοι οι επιχειρηματίες έχουν ως σκοπό την οπτική επιβάρυνση του τόπου τους, την χωρίς κανόνες διαφήμιση και αυτοπροβολή τους και την μανία για συναγωνισμό στο ποιος θα
τοποθετήσει τη μεγαλύτερη πινακίδα. Σιγά μην βάλουμε κανόνες και μάθουμε στον Έλληνα να τους εφαρμόζει. Αφού τίποτα δεν αλλάζει και ο καθένας νοιάζεται για το δικό του χώρο και σκοπό και όχι για τη γενική εικόνα. Άσε που σε πολλές πόλεις της Ευρώπης το ίδιο εφαρμόζεται. Κάθε επιχείρηση έχει δυνατότητα τοποθέτησης μιας μικρής ενδεικτικής πινακίδας στην είσοδο του κτιρίου.
Τελικά το θέμα είναι πιο πολύπλοκο από ότι φαίνεται από τον τίτλο του, αλλά στην Ελλάδα των μνημονίων, των νομισματικών ψευδοδιλλημάτων και του «πολέμου» για κατοχυρωμένες εξουσίες και επιδόματα, που καιρός για τέτοια κουβέντα. Άλλωστε το Δημοτικό Συμβούλιο έχει δέσμια αρμοδιότητα ως προς την επιβολή προστίμου και οφείλει να προβεί σε κυρώσεις, εφόσον διαπιστωθεί παραβίαση της νομοθεσίας περί υπαίθριας διαφήμισης. Ορίζει μάλιστα το ποσό των 586,94 ευρώ ως 5.896,41 ευρώ ως χρηματικό πρόστιμο υπέρ του Δήμου, ανάλογα με τις περιστάσεις και τη βαρύτητα της παράβασης. Εμείς λοιπόν ως Δημοτική αρχή εφαρμόσαμε το νόμο και επιβάλλαμε το κατώτατο πόσο ως πρόστιμο. Προσωπικά θα ήθελα να καταψηφίσω το εν λόγω θέμα, αλλά μην έχοντας την ασφάλεια της αντιπολίτευσης έβαλα άθελα μου ένα λιθαράκι στη συνέχιση μιας εσφαλμένης λογικής αντιμετώπισης των θεμάτων στη χώρα μας. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν γνωρίζω τι είναι καλύτερο για την προάσπιση της επιχειρηματικότητας στον τόπο μας και παρόλο που κάθε δράση έχει νομοτελειακά και αντίδραση από ένα μέρος της κοινωνίας μας, πρέπει όλοι μας να συνεχίσουμε να διεκδικούμε αλλαγές ουσιαστικές με προτάσεις που μπορούν να υλοποιηθούν και να φέρουν αποτέλεσμα.
Θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφέρω ότι η επιχείρηση της οποίας της επιβλήθηκε το πρόστιμο όπως ο νόμος ορίζει, δεν στεγάζεται πια στην θέση που ήταν τοποθετημένη η επιγραφή.
Πάρης Τσογκαρλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πυλαίας- Χορτιάτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου